Behalve het gewenste effect kan dit medicijn bijwerkingen geven. Bijwerkingen treden niet bij iedereen op, maar alleen bij personen die daar gevoelig voor zijn.

De meeste bijwerkingen zijn in de eerste week het meest uitgesproken en nemen daarna af of verdwijnen zelfs. Ze gaan weer over als u met het medicijn stopt.

De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende.

Regelmatig

• Maagdarmklachten, zoals misselijkheid, diarree, verstopping, krampen en verminderde eetlust. Dit gaat meestal binnen enkele dagen over als u gewend bent geraakt aan het medicijn. U heeft minder last van deze bijwerkingen als u het medicijn met wat voedsel inneemt. Ook kunt u de arts vragen een dosering voor te schrijven waarmee u langzamer opbouwt.
  Heeft u ooit een maag- of darmzweer gehad of een andere ernstige maag- of darmaandoening, zoals een maag- of darmbloeding? U heeft dan meer kans op bijwerkingen op maag en darmen. Overleg met uw arts. Mogelijk schrijft uw arts behalve dit medicijn ook een maagbeschermend medicijn voor.
• Tijdelijke seksuele stoornissen, zoals minder zin in vrijen, moeilijke erectie en een vertraagde zaadlozing. Deze bijwerkingen gaan over als u met het medicijn stopt. Neem contact op met uw arts als u hier last van heeft. Soms wordt dit medicijn juist vanwege dit effect gebruikt bij mannen die last hebben van vroegtijdige zaadlozing.

Zelden

• Sufheid, slaperigheid en een verminderd reactievermogen. Dit is vooral lastig bij activiteiten waarbij uw oplettendheid erg nodig is, zoals autorijden, het beklimmen van een ladder of het bewaken van een proces op het werk. Onderneem geen risicovolle activiteiten als u last heeft van deze bijwerkingen.
• Slapeloosheid. Heeft u hier last van, neem het medicijn dan altijd 's ochtends in.
• Hoofdpijn, duizeligheid, verwardheid, angst en nervositeit. Dit treedt vooral op aan het begin van de behandeling en wordt vanzelf minder.
• Droge mond. Hierdoor kunnen zich eerder gaatjes in uw gebit ontwikkelen. Poets en flos daarom extra goed als u merkt dat u last heeft van een droge mond. Laat eventueel de tandarts vaker controleren.
• Wazig zien. Raadpleeg uw arts als u hier last van blijft houden.
• Gewichtsverandering. Vraag uw huisarts om een verwijzing naar een diëtist als de gewichtsverandering te groot en ongewenst is.
• Zweten, gapen, trillen en bibberen.

Zeer zelden

• Hartklachten, zoals hartkloppingen, versnelde hartslag of juist een vertraagde hartslag. Raadpleeg uw arts als u hier veel last van heeft.
• Hartritmestoornissen. U merkt dit soms alleen aan plotselinge duizelingen of als u even wegraakt. Vooral mensen met de aangeboren vorm van de hartritmestoornis verlengd QT-interval hebben hier meer kans op. Gebruik dit medicijn NIET als u deze aangeboren hartritmestoornis heeft.
• Mensen met het Brugada-syndroom, een erfelijke hartaandoening, hebben mogelijk een grotere kans op hartritmestoornissen. Overleg met uw arts. Mogelijk kunt u overstappen op een ander middel. Als u dit middel toch moet gebruiken, zal uw arts u extra onder controleren.
• Moeilijk kunnen stilzitten en rusteloosheid. Vooral mensen met de ziekte van Parkinson kunnen hier meer last van krijgen. Raapleeg uw arts als dit gebeurt, mogelijk moet de dosering van dit medicijn worden verlaagd.
• Stemmingsverandering, toename van depressieve gedachten en vijandige gevoelens naar zichzelf of naar anderen. Dit kan zich uiten in agressie, zelfverwonding of gedachten aan zelfmoord. Neem contact met uw arts op als depressieve gevoelens juist toenemen of verergeren. Jongeren onder de 18 jaar hebben meer kans op deze bijwerkingen. Artsen schrijven dit medicijn daarom meestal niet aan hen voor.
• Hallucinaties (dingen zien en horen die er niet werkelijk zijn). Raadpleeg dan uw arts.
• Sneller en langer bloeden bij een verwonding. Dit merkt u ook aan blauwe plekken en bloedneuzen. Raadpleeg uw arts als u daar veel last van heeft. Dit medicijn kan problemen geven bij bloedingen. Meld daarom uw arts dat u dit medicijn gebruikt wanneer u een operatie moet ondergaan.
• Als u diabetes mellitus heeft: uw bloedglucose kan veranderen door dit medicijn. Controleer daarom vaker uw bloedglucose.
• Mensen met epilepsie hebben kans op een toename van het aantal aanvallen. Overleg hierover met uw arts.
• Leveraandoeningen. U kunt dit merken aan een gevoelige, opgezwollen buik of een gele verkleuring van het oogwit of van de huid. Waarschuw bij deze klachten uw arts.
• Haaruitval. Raadpleeg uw arts als u hier veel last van heeft.
• Huiduitslag, jeuk en galbulten. Raadpleeg in dat geval uw arts. In zeer zeldzame gevallen kan een ernstige huidaandoening ontstaan met blaarvorming. De blaren ontstaan met name op de lippen en op de slijmvliezen van de mond en geslachtsdelen. Neem dan direct contact op met uw arts. Mogelijk is er sprake van een allergische reactie op het medicijn en moet u met het medicijn stoppen. In zeldzame gevallen ontstaat er bij allergie koorts, opgezwollen lippen, tong of gezicht of overgevoeligheid voor zonlicht. Stop dan meteen het gebruik en raadpleeg uw arts. Bij allergie mag u dit medicijn in de toekomst niet meer gebruiken. Geef daarom aan de apotheker door dat u overgevoelig bent voor paroxetine. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.

Raadpleeg uw arts als u te veel last heeft van een van de bovengenoemde bijwerkingen of als u andere bijwerkingen ervaart waar u zich zorgen over maakt.

Hoe?
Kijk voor de juiste dosering op het etiket van de apotheek.

Wanneer?
Het maakt niet uit op welk tijdstip van de dag u dit medicijn neemt. Als u veel last heeft van de versuffende werking. neem het dan 's avonds voor het slapengaan in. Heeft u juist veel last van onrust en kunt u er slecht van slapen, dan kunt u het beter 's ochtends innemen.

Hoe lang?

• Depressiviteit. Als het medicijn na tien weken geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Na verbetering van de klachten moet u het meestal zes maanden blijven gebruiken. Dan heeft u minder kans dat de depressiviteit terugkomt.
• Angstgevoelens en gespannenheid. Als het medicijn na drie maanden geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Na verbetering van de klachten moet u het meestal een jaar blijven gebruiken.
• Dwangstoornis. Als het medicijn na drie maanden nog geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Als het goed werkt moet u het meestal meerdere jaren blijven gebruiken.
• Sociale fobie. Als het medicijn na vier maanden nog geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Na verbetering van de klachten moet u het meestal nog een jaar blijven gebruiken.
• Paniekstoornis. Als het medicijn na zes weken nog geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Na verbetering van de klachten moet u het meestal nog een jaar blijven gebruiken.
• Posttraumatische stressstoornis. Als het medicijn na drie maanden nog geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts. Na verbetering van de klachten moet u het meestal nog minstens een jaar blijven gebruiken.
• Zenuwpijn. Gebruik dit medicijn zolang u last heeft van de zenuwpijn. Dit is vaak gedurende maanden tot jaren.
• Jeuk. Gebruik dit medicijn zolang u last blijft houden van de jeuk.
• Seksuele stoornissen. Als het medicijn na vier weken nog geen effect heeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts.
• Overgangsklachten. Als het medicijn na acht weken geen effect geeft, is het waarschijnlijk niet zinvol ermee door te gaan. Spreek hierover met uw arts.

Bespreek gedurende de hele behandeling alle veranderingen in uw gedrag of stemming steeds met uw arts. Het kan zijn dat u niet goed of onvoldoende op dit medicijn reageert, en misschien meer baat zult vinden bij een ander medicijn.

Het is belangrijk dat u dit medicijn consequent blijft slikken. Mocht u toch een dosis vergeten, neem deze dan alsnog in binnen zestien uur. Duurt het nog minder dan acht uur voor u de volgende dosis hoort te nemen, sla de vergeten dosis dan over. Neem geen dubbele dosis.

autorijden?
Het kan gevaarlijk zijn aan het verkeer deel te nemen als u dit medicijn gebruikt. Wilt u weten of u met dit medicijn mag autorijden? Beantwoord dan de vragen in het schema hieronder.

Let op: ook depressiviteit of ernstige paniekaanvallen kunnen een reden zijn dat u niet mag autorijden. Overleg met uw arts of dat bij u het geval is. Wilt u meer informatie over autorijden bij bepaalde aandoeningen? Kijk dan op de website van het CBR.

Voor meer algemene informatie kunt het thema ‘Medicijnen in het verkeer’ lezen. In dit thema leest u bijvoorbeeld wat de wet zegt over medicijnen in het verkeer. Ook vindt u adviezen waarmee u rekening moet houden als u wel (weer) wilt autorijden.

alcohol drinken?
Alcohol versterkt het versuffende effect van dit medicijn. Ook als u gewend bent geraakt aan paroxetine, kunt u door het gebruik van alcohol erg suf worden. Beperk daarom het gebruik van alcohol en drink het liever niet.

alles eten?
Bij dit medicijn zijn hiervoor geen beperkingen.

Dit medicijn heeft wisselwerkingen met andere medicijnen. In de tekst hieronder staan alleen de werkzame stoffen van deze medicijnen, dus niet de merknamen. Of uw medicijn een van die werkzame stoffen bevat, kunt u nagaan in uw bijsluiter onder het kopje 'samenstelling'.

De medicijnen waarmee de belangrijkste wisselwerkingen optreden, zijn de volgende.

• Andere medicijnen die het reactievermogen verminderen. Bij deze medicijnenis vaak op de verpakking een gele waarschuwingssticker geplakt. De effecten op bijvoorbeeld reactievermogen en coördinatievermogen versterken elkaar. Rijd geen auto als u naast paroxetine een ander medicijn gebruikt dat het reactievermogen beïnvloedt.
• Ontstekingsremmende pijnstillers, zoals ibuprofen, diclofenac, acetylsalicylzuur en naproxen. Deze medicijnen kunnen bijwerkingen op de maag veroorzaken, zoals een maagbloeding. Gelijktijdig gebruik van paroxetine vergroot de kans op deze bijwerkingen. Gebruik daarom liever paracetamol als pijnstiller. Die heeft dat nadeel niet. Wees extra alert als u toch paroxetine samen met een ontstekingsremmende pijnstiller moet gebruiken, en raadpleeg uw arts bij maagklachten. Meestal adviseert de arts u een maagbeschermer te slikken om maagklachten te voorkomen. Overleg met uw arts of dat bij u nodig is.
• Middelen tegen depressie van de tricyclische groep (amitriptyline, clomipramine, dosulepine, doxepine, imipramine, maprotiline en nortriptyline) en trazodon. De hoeveelheid van deze medicijnen in het bloed kan toenemen. Hierdoor kunnen ze te sterk werken en meer bijwerkingen geven als u ze tegelijk met paroxetine gebruikt. Raadpleeg uw arts, zodat deze eventueel de doseringen kan verlagen. Ook als u al bent gestopt met dit medicijn kan het enkele dagen tot weken duren voor u een nder medicijn tegen depressie veilig kunt gebruiken.
• De antistollingsmedicijnen acenocoumarol en fenprocoumon. Paroxetine kan de werking van de bloedverdunner versterken. Neem contact op met de trombosedienst als u paroxetine gaat gebruiken, de dosis verandert of als u stopt met het gebruik.
• De plastabletten chloortalidon, chloorthiazide, hydrochloorthiazide, epitizide en indapamide. Als u een van deze medicijnen samen met paroxetine gebruikt, heeft u de eerste weken een verhoogde kans op een tekort aan natrium in het bloed. Dat kan vooral ontstaan door vochtverlies, zoals bij braken, diarree, koorts en hitte. U merkt dat aan plotselinge ernstige vermoeidheid, sufheid, slecht aanspreekbaar zijn, verminderde eetlust, braken en diarree. Waarschuw dan meteen uw arts.
• Metoprolol, bijvoorbeeld gebruikt bij hart- en vaatziekten. Paroxetine kan de hoeveelheid metoprolol in het bloed verhogen. Hierdoor kunnen de werking en bijwerkingen van metoprolol toenemen. U kunt dan bijvoorbeeld last krijgen van een te trage hartslag. Overleg met uw arts. Mogelijk kunt u overstappen op een ander medicijn.
• Lopinavir met ritonavir, medicijnen tegen hiv en aids. Deze medicijnen kunnen de bijwerkingen van paroxetine versterken. U kunt het daarom niet samen gebruiken. Overleg met uw arts.
• Darunavir en fosamprenavir, medicijnen tegen hiv en aids. Deze medicijnen verminderen de werking van paroxetine. Uw arts zal de werkzaamheid van paroxetine extra in de gaten houden.
• Tamoxifen, gebruikt bij bepaalde vormen van borstkanker. Paroxetine kan het effect van tamoxifen verminderen. Overleg met uw arts. Mogelijk kunt u overstappen op een ander medicijn.
• Perfenazine, een medicijn tegen wanen en hallucinaties (antipsychoticum). Paroxetine kan de bijwerkingen van perfenazine versterken, zoals sufheid en bewegingsstoornissen. Raadpleeg uw arts, zodat deze eventueel de dosering van perfenazine kan verlagen.
• Pimozide, een medicijn tegen wanen en hallucinaties (antipsychoticum). Bij combinatie met pimozide heeft u een verhoogd risico op hartritmestoornissen. U kunt last krijgen van plotselinge duizelingen of kortdurend buiten bewustzijn raken. Gebruik het NIET samen met pimozide, behalve als dit volgens uw arts onvermijdelijk is.
• Risperidon, een medicijn tegen wanen en hallucinaties (antipsychoticum). Paroxetine kan de hoeveelheid risperidon in het bloed verhogen en hierdoor de bijwerkingen van risperidon versterken. Neem contact op met uw arts.
• Cyproheptadine, een medicijn tegen onder andere allergie, kan de werking van paroxetine verminderen. Het wordt soms ook gebruikt om bepaalde bijwerkingen van paroxetine tegen te gaan. Gebruikt u het tegen allergie? Overleg dan met uw arts. Misschien kan deze u een ander anti-allergiemedicijn voorschrijven of de dosis paroxetine wat verhogen. Meld het aan uw arts als u merkt dat de klachten waarvoor u paroxetine gebruikt toenemen.
• Tetrabenazine, medicijn gebruikt bij de ziekte van Huntington. Paroxetine kan de bijwerkingen van tetrabenazine versterken. Overleg met uw arts. Mogelijk kunt u overstappen op een ander medicijn.
• Atomoxetine, gebruikt bij ADHD. Paroxetine kan de werking van atomoxetine versterken. Hierdoor kunnen bijwerkingen toenemen. Uw arts zal de dosis controleren en eventueel aanpassen. Bij stoppen met paroxetine kan de werking van atomoxetine afnemen. Overleg hierover met uw arts of apotheker.

Bij combinatie met de volgende medicijnen is er een kleine kans op een ernstige bijwerking, het serotoninesyndroom.

• De pijnstillers fentanyl, oxycodon, pethidine en tramadol.
• Het antibioticum linezolid.
• Medicijnen tegen depressie van de tricyclische groep (amitriptyline, clomipramine, dosulepine, doxepine, imipramine, maprotiline en nortriptyline) en trazodon.

Overleg bij deze medicijnen met uw arts. Misschien kan uw arts u een ander medicijn voorschrijven die dit risico niet heeft. Moet u de combinatie wel gebruiken let dan op de verschijnselen, zoals: trillen, beven, bewegingsdrang, spiertrekkingen, opgewondenheid, verwardheid, angst, koorts, zweten, versnelde hartslag en een verminderd bewustzijn.

Er is bij deze verschijnselen niet altijd sprake van het serotoninesyndroom. Sommige van deze bijwerkingen kunnen ook bij uw ziekte horen of vanzelf weer weg gaan. Raadpleeg bij twijfel wel uw arts, omdat het een ernstige bijwerking is. Vertel ook aan mensen uit uw naaste omgeving over deze bijwerkingen, omdat u ze door de verwardheid en het verminderde bewustzijn mogelijk niet altijd merkt. Zij kunnen dan contact opnemen met de huisarts.

Bij de volgende medicijnen is de kans op deze bijwerking relatief groot. Deze mag u niet samen met paroxetine gebruiken. Overleg met uw arts.

• Dextromethorfan, een medicijn tegen hoest.
• Selegiline en rasagiline, medicijnen tegen de ziekte van Parkinson en
  fenelzine, tranylcypromine en moclobemide, medicijnen tegen depressie. Ook als u al gestopt bent met paroxetine duurt het een week voor u deze medicijnen veilig kunt gebruiken. Andersom duurt het twee weken voor u, na stoppen met deze medicijnen, met paroxetine mag beginnen. Bij moclobemide kunt u al één dag na het stoppen met paroxetine beginnen.

Twijfelt u eraan of een van de bovenstaande wisselwerkingen voor u van belang is? Neem dan contact op met uw apotheker of arts.

Zwangerschap

Bij gebruik tegen depressie
Weeg met uw arts de ernst van uw aandoening af tegen het risico van dit medicijn voor het kind. Bij gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap kan het kind namelijk ontwenningsverschijnselen en andere bijwerkingen krijgen na de geboorte. Maar depressieve klachten kunnen ook schadelijk zijn voor de moeder en het kind. Overleg daarom met uw arts over de voor- en nadelen.

• Krijgt u dit medicijn voor het eerst en wilt u zwanger worden of bent u zwanger? Overleg dan met uw arts voordat u met dit medicijn begint. U kunt dan namelijk beter meteen met een ander medicijn beginnen, zoals citalopram, fluoxetine of sertraline. Met deze medicijnen is namelijk meer ervaring bij gebruik tijdens zwangerschap.
• Gebruikt u dit medicijn al en wilt u zwanger worden? Overleg dan eerst met uw arts. Misschien kunt u beter overstappen op een ander medicijn, zoals citalopram, fluoxetine of sertraline. Met deze medicijnen is namelijk meer ervaring bij gebruik tijdens zwangerschap.
• Gebruikt u dit medicijn al en bent u zwanger geworden? Overleg dan meteen met uw arts. Stoppen met dit medicijn of overstappen op een ander medicijn wordt meestal niet aangeraden. Terugkeer van de depressieve klachten kan schadelijk zijn voor de moeder en het kind.

Mannen kunnen door dit medicijn minder vruchtbaar zijn. Daardoor heeft de vrouw minder kans om zwanger te worden.

Bij andere toepassingen
Weeg met uw arts de ernst van uw aandoening af tegen het risico van dit medicijn voor het kind. Bij gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap kan het kind namelijk ontwenningsverschijnselen en andere bijwerkingen krijgen na de geboorte.

Heeft u een kinderwens? Overleg dan eerst met uw arts. Mannen kunnen door dit medicijn minder vruchtbaar zijn. Daardoor heeft de vrouw minder kans om zwanger te worden.

Borstvoeding
Wilt u borstvoeding geven, overleg dan met uw arts. Dit medicijn komt in een kleine hoeveelheid in de moedermelk terecht. Het kan dan bijwerkingen bij het kind geven. Dit merkt u doordat uw baby dan onrustig is, veel huilt, slecht drinkt, suf is of diarree heeft.

Als uw arts vindt dat u borstvoeding kunt geven, let dan goed op deze verschijnselen. Als deze verschijnselen optreden, neem dan contact op met uw arts.

Bouw bij voorkeur langzaam af over een periode van vier weken. Na plotseling stoppen krijgen sommige mensen last van angst, duizeligheid, draaierigheid, hoofdpijn, misselijkheid en zweten. Deze verschijnselen treden vaak pas één tot vier dagen na plotseling stoppen op en zijn binnen drie weken over.

Niet iedereen heeft veel last van ontwenningsverschijnselen. Kijk daarom hoe u reageert als u de dosering iets vermindert. Als u er geen last van heeft kunt u sneller afbouwen. Vraag uw arts of apotheker hierbij om advies.

Als u dit medicijn gebruikt tegen depressiviteit: wees erop bedacht dat het effect van paroxetine pas na ongeveer zes weken maximaal is en dat u het medicijn daarna nog minstens zes maanden moet blijven gebruiken. Als u eerder stopt heeft u meer kans dat de depressie terugkomt. Als u dit medicijn gebruikt tegen een depressie wordt vaak over meerdere maanden afgebouwd, om te voorkomen dat de verschijnselen van de depressie terugkomen.

Als u dit medicijn gebruikt tegen paniekstoornis of angstgevoelens moet u vaak over meerdere maanden afbouwen. Zo voorkomt u dat de klachten terugkomen.

Paroxetine is sinds 1991 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar onder de merknaam Seroxat en als het merkloze Paroxetine en Paroxetinum in tabletten en drank.